Yeni kanıtlar, hastaların kalp durmasından sonraki ölüm deneyimlerini hatırladığını gösteriyor

NYU Grossman Tıp Fakültesi'ndeki araştırmacıların, çoğunlukla ABD ve Britanya'daki 25 hastaneyle işbirliği içinde yürüttüğü bir çalışmada, kalp krizinden sağ kurtulan bazı kişiler, görünüşte bilinçsiz oldukları sırada meydana gelen bilinçli ölüm deneyimlerini anlattılar. Acil tedaviye rağmen, hastanede CPR uygulanan, incelenen 567 hastanın %10'undan azı taburcu edilecek kadar iyileşti. Ancak hayatta kalan 10 hastadan dördü, CPR sırasında standart ölçümlerle elde edilemeyen bir düzeyde bilinç durumunu hatırladı.

Çalışma ayrıca, beyin izleme alan bu hastaların bir alt grubunda, yaklaşık %40'ının CPR'den bir saat sonra bile "düz çizgi" durumundan normale veya neredeyse normale dönen beyin aktivitesine sahip olduğunu buldu. Beyin aktivitesini elektrotlarla kaydeden bir teknoloji olan EEG tarafından yakalandığı üzere, hastalar daha yüksek zihinsel işlevlerle ilişkili gama, delta, teta, alfa ve beta dalgalarında ani artışlar gördüler.

Çalışmanın yazarları, hayatta kalanların uzun süredir artan farkındalık ve güçlü, berrak deneyimler yaşadıklarını bildirdiklerini söylüyor. Bunlar, vücuttan ayrılma algısını, olayları acı veya sıkıntı olmadan gözlemlemeyi ve eylemlerin ve ilişkilerin anlamlı bir şekilde değerlendirilmesini içermektedir. Bu yeni çalışma, bu ölüm deneyimlerinin halüsinasyonlardan, sanrılardan, yanılsamalardan, rüyalardan veya CPR'nin neden olduğu bilinçten farklı olduğunu buldu.

Araştırmanın yazarları, "düz çizgili" ölmekte olan beynin doğal engelleyici (frenleme) sistemlerini ortadan kaldırdığını öne sürüyor. Toplu olarak disinhibisyon olarak bilinen bu süreçlerin, erken çocukluktan ölüme kadar depolanan tüm anıların ahlaki açıdan değerlendirilerek berrak bir şekilde hatırlanması da dahil olmak üzere "gerçekliğin yeni boyutlarına" erişimi açabileceğini söylüyorlar. Bu olgunun evrimsel amacını kimse bilmese de, "bir kişi öldüğünde ne olduğuna dair sistematik bir araştırmaya kapı açıyor."

Kıdemli çalışma yazarı, NYU Langone Health Tıp Bölümü'nde doçent ve NYU Langone'de kritik bakım ve resüsitasyon araştırması direktörü olan Sam Parnia, MD, PhD, şöyle diyor: "Doktorlar uzun süredir beynin yaklaşık 10 dakika boyunca kalıcı hasara uğradığını düşünse de Çalışmamız, kalp oksijen sağlamayı bıraktıktan sonra beynin devam eden CPR'ye kadar elektriksel iyileşme belirtileri gösterebildiğini buldu.Bu, bu anıların ve beyin dalgası değişikliklerinin evrensel, ortak unsurların belirtileri olabileceğini gösteren ilk büyük çalışmadır. sözde ölüme yakın deneyimler."

Dr. Parnia şunu ekliyor: "Bu deneyimler, insan bilincinin ölümle birlikte ortaya çıkan gerçek, ancak çok az anlaşılan boyutuna bir bakış sağlıyor. Bulgular aynı zamanda kalbi yeniden başlatmanın veya beyin hasarlarını önlemenin yeni yollarının tasarımına da rehberlik edebilir ve şu anlama gelebilir: transplantasyon."

Resüsitasyon Sırasında AWAreness (AWARE)-II adı verilen çalışma, Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık'ta Mayıs 2017 ile Mart 2020 arasında hastanede kalışları sırasında kalp krizi geçiren 567 erkek ve kadını takip etti. Kullanılan CPR ve resüsitasyon yöntemlerinin yanı sıra beyin aktivitesine ilişkin kayıt yöntemlerini standartlaştırmak için yalnızca hastanede yatan hastalar kaydedildi. 85 hastadan oluşan bir alt gruba CPR sırasında beyin izleme uygulandı. Hatırlanan ölüm deneyimiyle ilgili temaların daha iyi anlaşılmasını sağlamak için, toplulukta kalp krizi geçirip hayatta kalan 126 kişinin kendi bildirdiği anılarla birlikte ek ifadeleri de incelendi.

Çalışmanın yazarları, bugüne kadar yapılan araştırmaların, hastaların ölümle ilgili deneyimlerinin ve farkındalık iddialarının gerçekliğini veya anlamını ne kanıtladığı ne de çürüttüğü sonucuna varmıştır. Ölümle ilgili hatırlanan deneyimin daha fazla ampirik araştırmayı hak ettiğini söylüyorlar ve klinik bilincin biyobelirteçlerini daha kesin bir şekilde tanımlayan ve kalp durması sonrasında canlandırmanın uzun vadeli psikolojik etkilerini izleyen çalışmalar yapmayı planlıyorlar.