Kadın satranç oyuncuları ebeveynlerden ve akıl hocalarından cinsiyet önyargısı yaşayabilir

New York Üniversitesi'nde doktora öğrencisi olan baş araştırmacı Sophie Arnold, "Genç kadın oyuncuların potansiyelinin, ebeveynleri ve antrenörleri gibi onlara en yakın kişiler tarafından bile düşürüldüğünü görmek cesaret kırıcı" dedi.

Journal of Experimental Psychology: General'da çevrimiçi olarak yayınlanan çalışma, araştırmacıların genç kadın satranç oyuncularına karşı cinsiyet önyargısının ilk büyük ölçekli kanıtı olduğunu söylediği şeyi sunuyor. Çalışma, 654 çocuğun 286 ebeveyni ve akıl hocasından oluşan ABD Satranç Federasyonu e-posta listesindeki katılımcıları içeriyordu. Yetişkinlerin yüzde doksanı erkek ve çocukların %81'i erkekti; bu da satranç dünyasındaki cinsiyet eşitsizliklerini yansıtıyordu.

Çevrimiçi bir ankete yanıt olarak ebeveynler ve akıl hocaları, kızların en yüksek potansiyel satranç puanının, özellikle de satrançta başarılı olmak için zekanın gerekli olduğuna inanıyorlarsa, erkeklerinkinden daha düşük olduğunu düşündüklerini söylediler. Bu zeka inancını onaylayan ebeveynler olmasa da akıl hocaları, kadın mentilerin düşük yetenek nedeniyle satrançtan ayrılma ihtimalinin daha yüksek olduğunu söyleme eğilimindeydi.

Satranç dünyası her zaman erkeklerin hakimiyetinde olmuştur. 2020'de ABD Satranç Federasyonu oyuncularının yalnızca %14'ü kız veya kadındı. 100'den fazla üst düzey kadın satranç oyuncusu ve koçu yakın zamanda satranç dünyasında uygulanan "cinsiyetçi ve cinsel şiddet" hakkında açık bir mektup imzaladı ve bunu "kadınların ve genç kızların, özellikle de ergenlik çağındaki genç kızların oynamayı bırakmasının ana nedenlerinden biri" olarak değerlendirdi satranç."

Arnold, "Cinsiyet önyargısı, eğer ebeveynleri ve akıl hocaları onların başarılı olacağına ikna olmazsa, kızların rekabetçi bir şekilde satranç oynamaya başlamasını bile engelleyebilir" dedi.

Araştırmada, mentorlar değil ama ebeveynler, kızların erkeklere göre daha az destekleyici bir satranç ortamına sahip olduğuna inanıyordu. Bununla birlikte, ne ebeveynler ne de akıl hocaları, destekleyici olmayan bir ortam nedeniyle kızların satrançtan ayrılma olasılığının daha yüksek olduğuna inanmıyordu.

Araştırmaya, görüşlerinin babalardan ve erkek mentorlardan farklı olup olmadığını belirlemek için yeterli sayıda anne ve kadın mentor dahil edilmedi. Bulgular ayrıca genel kamuoyunun görüşlerini yansıtmayabilir çünkü katılımcılar zaten rekabetçi satranca dahil olmuşlardı ve derecelendirdikleri oyuncularla kapsamlı etkileşimler içindeydiler, bu da genellikle önyargıyı azaltır.

Amerika Birleşik Devletleri'nde kız ve erkek çocuklarında satranca olan ilgide büyük bir yeniden canlanma oldu. Arnold, satranç dünyasında cinsiyet ayrımcılığını ortadan kaldırmak için bazı adımlar atılmış olsa da daha fazla çalışmanın yapılması gerektiğini söyledi.

Arnold, "Kızların ve kadınların satrançtaki deneyimlerini geliştirmek için tüm kadın oyunculara yönelik sürekli yapısal desteğe ihtiyaç var" dedi. "Araştırmamız aynı zamanda önyargının kızlara en yakın olanlardan bile gelebileceğini gösteriyor."