Geçmişteki okyanus akıntılarının yoğunluğunun çözülmesi

Okyanus akıntıları derin deniz okyanus tabanının yapısını ve çökeltilerin, organik karbonun, besinlerin ve kirleticilerin taşınmasını belirler. Kanalizasyon tankı deneylerinde araştırmacılar, akıntıların deniz tabanını nasıl şekillendirdiğini ve tortu birikimini nasıl kontrol ettiğini simüle ettiler. Bu, geçmiş deniz koşullarının yeniden inşasına yardımcı olacaktır.

Geçmiş iklim koşullarının ayrıntıları araştırmacılara yalnızca okyanus tabanından alınan tortu örnekleriyle değil, aynı zamanda kendisini sürekli değiştiren akıntılara maruz kalan deniz tabanının yüzeyiyle de açıklanıyor. Dibe yakın akıntıların şekillendirdiği yataklara konturitler denir. Bu tortu birikintileri geçmiş okyanus koşulları hakkında bilgilerin yanı sıra iklime dair ipuçları da içerir. Konturitler genellikle kıtasal yamaçlarda veya derin deniz dağlarının çevresinde bulunur. Ancak deniz tabanına yakın yerlerde güçlü akıntıların meydana geldiği her ortamda bulunabilirler. Bunları kontrol eden mekanizmalar henüz tam olarak anlaşılamamıştır. Kanalizasyon tanklarındaki deneyler, gelecekteki modellerde tortunun tasvir edilmesi yoluyla bu durumun değiştirilmesine yardımcı olacaktır.

Kanalizasyon tankı deneylerindeki değişikliklerin ayrıntılı gözlemleri

Yeni yayınlanan çalışmanın ilk yazarı Henriette Wilckens, Utrecht Üniversitesi'ndeki (Hollanda) özel bir kanal tankında kıta eğiminin bir kopyasını oluşturdu. Kanalizasyon tankındaki akıntılar ve tortu girişi, pompalar kullanılarak simüle edildi ve bir akım ölçerle izlendi. Tortu birikintilerinin oluşumu ve gelişimi bir lazer tarayıcı ile ölçülmüştür. Elde edilen tüm veriler, deneylerin sonuçlarını doğrulamak amacıyla doğal okyanus sistemlerindeki ölçümlerle karşılaştırıldı.

Wilckens, "Kontüritlerin iç çökelti mimarisi sismik verilerden gözlemlenebilir, ancak geçmiş okyanus akıntıları hakkındaki bilgilerin kilidini açmak için bunların nasıl geliştiğini ve konturit sistemlerini etkileyen faktörleri daha iyi anlamamız gerekiyor" diye açıklıyor. Binlerce yıldan milyonlarca yıla kadar uzanan zaman dilimlerinde gelişen doğal deniz sistemlerinin deniz tabanında nasıl oluşmaya başladığını doğrudan görmek imkansız olsa da, bilim adamları deniz tabanı morfolojisindeki ayrıntılı değişiklikleri doğrudan gözlemlemek ve bunlarla ilgili akıntıları kontrol etmek için kanal-tank deneylerinden yararlanabilirler. hızlar.

Modellerin büyük uygulama potansiyeli

Henriette Wilckens, "Deneyimiz aynı zamanda derin denizin tamamına ve hatta göllere de uygulanabilir" diyor; derin denizde eğimin, terasların, derin deniz dağlarının veya örneğin soğuk su mercan tepelerinin bulunduğu herhangi bir yer anlamına geliyor .

Modellerin, örneğin akıntıların okyanusta mikroplastik parçacıkları veya diğer kirleticileri nasıl taşıdığına dair tahminleri geliştirmek için de uygulanabileceği düşünülebilir. Wilckens şöyle diyor: "Uygulama potansiyeli çok büyük. Ondan bilgi elde etmenin mümkün olabilmesi için öncelikle sistemin anlaşılması gerekiyor."

Yeni bir araştırma dalı açmak

"Bu araştırma çalışması, okyanus akıntılarının deniz tabanındaki parçacıkların birikmesini nasıl kontrol ettiğinin daha iyi anlaşılmasına yönelik önemli bir adımdır; bu, paleo-oşinografik yeniden yapılanmalar ve bentik ekoloji için önemli çıkarımlara sahiptir. Bu, muhtemelen öncü olacak yeni bir araştırma dalını tanıtmaktadır. MARUM'daki "Sedimentoloji" çalışma grubunun başkanı ve çalışmanın ortak yazarı Elda Miramontes'e göre, daha da heyecan verici keşiflere imza atıyoruz.

kaynakça: MARUM - Center for Marine Environmental Sciences, University of Bremen. "Deciphering the intensity of past ocean currents." ScienceDaily. ScienceDaily, 6 October 2023. <www.sciencedaily.com/releases/2023/10/231006104533.htm>.