Silny związek między ADHD a wypadkami samochodowymi u starszych dorosłych kierowców

Starsi dorośli kierowcy ponad dwukrotnie częściej niż ich odpowiednicy bez ADHD zgłaszali udział w zdarzeniach związanych z mandatami drogowymi (22 w porównaniu z 10 na milion przejechanych mil) i wypadkami samochodowymi (27 w porównaniu z 13,5 na milion przejechanych mil).

„Nasze odkrycia sugerują, że skuteczne interwencje poprawiające diagnostykę i leczenie kliniczne ADHD u osób starszych są uzasadnione w celu promowania bezpiecznej mobilności i zdrowego starzenia się” – zauważa Yuxin Liu, MPH, Columbia Mailman School of Public Health i pierwsza autorka.

ADHD to przewlekła choroba neurorozwojowa, objawiająca się takimi objawami, jak brak uwagi, impulsywność i nadpobudliwość. Chociaż ADHD jest powszechnie uważane za zaburzenie wieku dziecięcego, może utrzymywać się w wieku dorosłym i wpływać na codzienne funkcjonowanie osób starszych. W USA częstość występowania ADHD wynosi od 9% do 13% u dzieci w wieku poniżej 17 lat i 8% u dorosłych w wieku od 18 do 44 lat. Odnotowana częstość występowania ADHD u dorosłych wzrosła w ostatnich latach ze względu na lepszą diagnostykę. Ogólnie rzecz biorąc, częstość występowania ADHD zmniejsza się wraz z wiekiem.

Uczestnikami badania byli czynni kierowcy w wieku od 65 do 79 lat, zapisani w latach 2015 i 2017 do projektu Longitudinal Research on Aging Drivers (LongROAD), których obserwowano przez okres do 44 miesięcy za pomocą urządzeń rejestrujących dane w pojazdach i ocen rocznych. Analizę danych przeprowadzono w okresie od lipca 2022 r. do sierpnia 2023 r.

Spośród 2832 przebadanych kierowców 75 (2,6%) miało ADHD. Częstość występowania ADHD wśród starszych osób cierpiących na stany lękowe lub depresję wynosiła 7,2%. Po uwzględnieniu cech demograficznych i chorób współistniejących ADHD wiązało się ze zwiększonym o 7% ryzykiem zdarzeń związanych z gwałtownym hamowaniem, o 102% większym ryzykiem zgłaszanych przez siebie zdarzeń związanych z mandatami drogowymi i o 74% większym ryzykiem zgłaszanych przez siebie wypadków samochodowych.

Naukowcy zebrali dane z przychodni podstawowej opieki zdrowotnej i wspólnot mieszkaniowych w pięciu ośrodkach w USA w Ann Arbor w stanie Michigan; Baltimore, Maryland; Cooperstown, Nowy Jork; Denver, Colorado; i San Diego w Kalifornii w okresie od lipca 2015 r. do marca 2019 r. Uczestnikami byli czynni kierowcy w wieku od 65 do 79 lat, zapisani do projektu LongROAD, których obserwowano za pomocą urządzeń rejestrujących dane w pojazdach i co roku oceniano.

„Nasze badanie wnosi dwa znaczące wkłady w badania nad zdrowym i bezpiecznym starzeniem się” – powiedział Guohua Li, lekarz medycyny, drPH, profesor epidemiologii w Columbia Mailman School of Public Health i starszy autor. „Badanie wypełnia lukę w danych epidemiologicznych na temat ADHD wśród osób starszych i dostarcza przekonujących dowodów na to, że starsi kierowcy z ADHD są narażeni na znacznie wyższe ryzyko wypadku niż ich odpowiednicy bez ADHD”.

Dr Li i współpracownicy uruchomili projekt LongROAD w 2014 r., aby zrozumieć i zaspokoić potrzeby starszych dorosłych kierowców w zakresie bezpiecznej mobilności. Badanie przeprowadzone w 2016 r. przez Li i współpracowników w Journal of the American Geriatrics Society wykazało, że stan zdrowia pogarsza się, gdy starsze osoby przestają prowadzić samochód. Na początku tego roku zespół badawczy poinformował w badaniu opublikowanym w czasopiśmie Artificial Intelligence in Medicine, że dane dotyczące jazdy rejestrowane przez urządzenia rejestrujące w pojazdach są ważnymi i niezawodnymi markerami cyfrowymi umożliwiającymi przewidywanie łagodnych zaburzeń poznawczych i demencji.

„W Stanach Zjednoczonych jest 48 milionów starszych dorosłych kierowców. W miarę starzenia się społeczeństwa oczekuje się, że w 2030 r. liczba ta osiągnie 63 miliony. Dane z przełomowego projektu LongROAD umożliwią nam zbadanie roli czynników medycznych, behawioralnych, środowiskowych i Czynniki technologiczne wpływające na bezpieczeństwo jazdy w procesie starzenia.” powiedział Li, który jest także profesorem anestezjologii w Columbia Vagelos College of Physicians and Surgeons oraz dyrektorem założycielem Columbia Center for Injury Science and Prevention.