Strach przed ludźmi przenika południowoafrykańską sawannę

Niedawne badania światowe pokazują, że ludzie zabijają ofiary znacznie częściej niż inne drapieżniki. „Zazwyczaj myślimy, że szczyt łańcucha pokarmowego stanowią duże drapieżniki mięsożerne” – mówi pierwsza autorka Liana Y. Zanette, biolog zajmujący się ochroną przyrody na Western University w Kanadzie. „Ale nas interesuje wyjątkowa ekologia ludzi jako drapieżników w systemie, ponieważ ludzie są niezwykle zabójczy”.

„Normalnie, jeśli jesteś ssakiem, nie umrzesz z powodu chorób ani głodu. Tym, co faktycznie zakończy twoje życie, będzie drapieżnik, a im jesteś większy, tym większy jest drapieżnik, który cię wykończy, „ mówi współautor Michael Clinchy, także biolog zajmujący się ochroną przyrody na Western University. „Lwy są największym drapieżnikiem lądowym polującym grupowo na planecie, a zatem powinny być najstraszniejsze, dlatego porównujemy strach ludzi z lwami, aby dowiedzieć się, czy ludzie są bardziej przerażający niż najstraszniejszy drapieżnik nie będący człowiekiem”.

W ramach megaeksperymentu w Afryce Południowej Zanette, Clinchy i współpracownicy zaobserwowali, jak 19 różnych gatunków ssaków zareagowało na serię nagrań, w tym ludzkie głosy, wokalizacje lwów, szczekanie psów i strzały. Klipy z ludzkim głosem, które były na poziomie głośności konwersacji, pochodziły z nagrań radiowych lub telewizyjnych osób mówiących czterema najczęściej używanymi językami w regionie, w tym tsonga, północnego Sotho, angielskim i afrikaans. Psy i strzały miały reprezentować dźwięki kojarzące się z polowaniami na ludzi, a odgłosy lwów, opracowane przy pomocy eksperta od lwów i współautora Craiga Packera z Uniwersytetu w Minnesocie, miały sygnalizować obecność największego drapieżnika w region.

„Najważniejsze jest to, że odgłosy lwów przedstawiają warczenie i warczenie w trakcie «rozmowy», a nie ryczenie na siebie” – mówi Clinchy. „W ten sposób wokalizacje lwów są bezpośrednio porównywalne z wokalizacjami ludzi mówiących konwersacją”.

Aby obserwować i rejestrować zachowania zwierząt w reakcji na nagrania, autorzy wykorzystali niestandardowe wodoodporne systemy składające się z kamery-pułapki i głośnika oraz wystarczającej żywotności baterii, aby nagrywać dzień i noc przez wiele miesięcy. Badanie przeprowadzono w porze suchej, a systemy umieszczono przy wodopojach, aby rejestrować nagrania wszystkich zwierząt przychodzących się napić. Pod koniec eksperymentu zespół miał do przejrzenia 15 000 filmów.

„Umieściliśmy aparat w pudełku dla niedźwiedzi nie dlatego, że w Republice Południowej Afryki żyją niedźwiedzie, ale ze względu na hieny i lamparty, które lubią je gryźć” – mówi Zanette. „Pewnej nocy nagranie lwa tak rozzłościło słonia, że ​​zaatakował i po prostu wszystko rozbił”.

Naukowcy odkryli, że zwierzęta dwukrotnie częściej uciekały i porzucały wodopoje w odpowiedzi na słyszenie ludzi w porównaniu do słyszenia lwów lub odgłosów polowań. Całkowicie 95% gatunków, w tym żyrafy, lamparty, hieny, zebry, kudu, guźce, impala, słonie i nosorożce, w reakcji na ludzi częściej biegały lub porzucały wodopoje szybciej niż w odpowiedzi na lwy.

„Istnieje pogląd, że zwierzęta przyzwyczają się do ludzi, jeśli nie będzie się na nie polować. Pokazaliśmy jednak, że tak nie jest” – mówi Clinchy. „Strach przed ludźmi jest zakorzeniony i wszechobecny, dlatego ze względu na ochronę przyrody musimy zacząć poważnie o tym myśleć”.

Zespół bada obecnie, czy ich niestandardowe systemy dźwiękowe można wykorzystać do celowego kierowania zagrożonych gatunków, takich jak nosorożec biały południowy, z dala od znanych obszarów kłusownictwa w Republice Południowej Afryki. Jak dotąd wysiłki mające na celu utrzymanie nosorożców z dala od niektórych obszarów za pomocą ludzkiego głosu zakończyły się sukcesem.

„Myślę, że wszechobecny strach w społeczności ssaków sawanny jest prawdziwym świadectwem wpływu człowieka na środowisko” – mówi Zanette. „Nie tylko przez utratę siedlisk, zmianę klimatu i wymieranie gatunków, a to wszystko jest ważne. Ale sama obecność nas w tym krajobrazie jest wystarczającym sygnałem niebezpieczeństwa, że ​​reagują naprawdę mocno. Śmiertelnie boją się ludzi, o wiele bardziej. niż jakikolwiek inny drapieżnik.”