Jak „ciał ciężkich” z przyjacielem zmienia nasze poczucie siebie

„Jako dziecko lubiłem sobie wyobrazić, co to będzie jak na jeden dzień obudzić w cudzym ciele”, mówi główny autor Paweł Tacikowski, doktora habilitowanego naukowiec z Karolinska Institutet w Szwecji. „Wiele dzieci prawdopodobnie mieć te fantazje, i myślę, że nigdy nie wyrosła z niej, po prostu się go w mojej pracy.”

Zespół z mózgu, ciało, i samo laboratorium prowadzone przez Henrik Ehrsson wyposażony pary przyjaciół z gogle pokazując na żywo kanały z ciałem innej osoby z perspektywy pierwszej osoby. Aby jeszcze bardziej wrażenie, że zastosowano jednoczesne dotyka obu uczestników na odpowiednie części ciała, aby mogli również poczuć, co widzieli w gogle. Już po kilku chwilach, iluzja ogólnie pracował; Aby pokazać, że to zrobił, naukowcy zagrożone ciało przyjaciela nożem prop i okazało się, że uczestnik wybuchł w pocie tak, jakby były jednym zagrożona. „Zamiana ciała nie jest domena zarezerwowana dla filmów science fiction już” Tacikowski mówi.

Uczestnicy zostali tylko czuliśmy się jak oni „budzony w cudzym ciele” na okres krótkiego czasu, ale to było wystarczająco długo, aby znacząco zmienić ich postrzeganie siebie. Przed zamiany ciała, uczestnicy oceniono swoich znajomych o cechach podobnych do gadatliwości, radość, niezależności i pewności siebie. W porównaniu do tego bazowej, podczas swapu one tendencję do oceniania siebie jako bardziej podobny do znajomego, którego ciało były w.

Iluzja wpłynęły również pamięć. „Nie ma ugruntowane stwierdzenie, że ludzie są lepiej pamiętać rzeczy, które są związane z siebie. Tak, myśleliśmy, jeśli ingerować swej własnej reprezentacji podczas iluzji, że generalnie powinno zmniejszać ich wydajność pamięci”, mówi Tacikowski.

I tak: uczestnicy w iluzji zazwyczaj wykonywane gorzej na testach pamięciowych. Co ważniejsze jednak, uczestnicy, którzy pełniej obejmowane ciało swojego przyjaciela jako własne i znacznie skorygowane ich oceny osobowości, aby dopasować sposób ich oceny ich przyjacielem lepsze wyniki na testach, niż te, które wskazano czuli odłączony od swojego ciała. Naukowcy twierdzą, że to może być dlatego, że miał mniej „self-niespójność”, co oznacza, że ​​ich psychiczne i fizyczne self-reprezentacje nadal wyrównane.

Odkrycia te mogą być ważne, gdy patrząc na zaburzenia depersonalizacji, gdzie ludzie czują się niespójność pomiędzy ich stanu psychicznego i ich organów i innych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja. „Pokażemy, że samoocena ma potencjał do zmian bardzo szybko, co prowadzi nas do pewnych potencjalnie interesujących praktycznych implikacji”, mówi Tacikowski. „Ludzie, którzy cierpią z powodu depresji często mają bardzo sztywne i negatywne przekonania o sobie, które mogą być katastrofalne dla ich codziennego funkcjonowania. Jeśli zmienisz tę iluzję nieznacznie, może to potencjalnie uczynić te przekonania mniej sztywna i mniej negatywny”.

Na razie jednak, że chce sformułować bardziej ogólne ramy, jak poczucie własnej jest zbudowany na różnych poziomach fizjologicznych i psychologicznych. „Teraz, mój umysł jest zajęty z pytaniem, w jaki sposób ten efekt behawioralny działa, co mechanizm mózg jest”, mówi Tacikowski. „Wtedy możemy użyć tego modelu do bardziej konkretnych zastosowaniach klinicznych ewentualnie opracowanie lepszych metod leczenia.”