Masywny prehistoryczny krąg w pobliżu Stonehenge

Masywny 2 km szerokości pierścienia prehistorycznego górę „wałów” do 10m średnicy i głębokości 5m została odkryta po „super He” w Durrington Walls i słynnym miejscu w Woodhenge. Struktury zostały węgla datowane na około 2500BC.

Archeolodzy uważają, że krąg znaków wałów granicę wokół masywnej Henge w Durrington. Uważa się, cechy, wraz z wewnętrzną linią postu, mógł kierować ludzi do miejsc religijnych i ostrzega innych, aby nie przekroczyć granicy.

Prof Vince Gaffney, 50. rocznica przewodniczący Wydziału Nauk Sądowych Archeologicznego i na Wydziale Nauk Przyrodniczych, powiedział, że to było niezwykłe tak poważnym znalezisko zostało wykonane tak blisko Stonehenge.

„Obszar wokół Stonehenge jest jednym z najbardziej badanych krajobrazów archeologicznych na ziemi i to jest niezwykłe, że stosowanie nowych technologii nadal może prowadzić do odkrycia takiej masywnej prehistorycznego struktury, która obecnie jest znacznie większa niż w jakimkolwiek porównywalnym prehistoryczny zabytek tego my znam w Wielkiej Brytanii, co najmniej „.

„Kiedy te doły zostały po raz pierwszy zauważył, że sądzono, mogą być naturalne cechy, zagłębienia rozwiązanie w kredą. Dopiero gdy większy obraz wyłonił, przez geofizycznych badań przeprowadzonych jako część Stonehenge Ukryty Krajobrazowego Project, możemy połączyć kropki i zobaczyć był wzór na masową skalę.”

Badania w dołach na Durrington została przeprowadzona przez konsorcjum archeologów kierowany przez University of Bradford jako część Stonehenge Ukryte Krajobrazowego Projektu (), a także z Ludwiga Boltzmanna Instytutu Archeologicznego poszukiwanie i Virtual Archeologii uniwersytetach w Birmingham, St Andrews , Warwick, University of Wales Trinity: Saint Davids, a szkockie uniwersytety Centrum Badań środowiska (University of Glasgow).

Naukowcy zidentyfikowali do 20 szybów ale szacują, że może być więcej niż 30 pierwotnie.

„Wielkość wałów i obwód otaczający Durrington Walls jest bez precedensu w Wielkiej Brytanii. To pokazuje znaczenie Durrington Walls Henge, złożoności monumentalnych budowli w krajobrazie Stonehenge, a także zdolność i pragnienie społeczności neolitycznych, aby nagrać swój kosmologicznych systemy przekonań w sposób i na skalę, że mieliśmy nigdy wcześniej przewidywano.”

Dr Nick Snashall, National Trust archeolog do Stonehenge i Avebury światowego dziedzictwa UNESCO, powiedział: „W miejscu, gdzie budowniczowie Stonehenge żył i ucztował Durrington Walls jest kluczem do odblokowania historię szerszej Stonehenge krajobrazu, a to zdumiewające odkrycie daje nam nowe spojrzenie na życie i wierzeń naszych przodków neolitu.

„Zespół ukryte krajobrazy połączyli najnowocześniejsze archeologiczne badania terenowe, z dobrą pracą staromodnym detektywistycznej do ujawnienia tego niezwykłego odkrycia i napisać nowy rozdział w historii krajobrazu Stonehenge”.

Uczelnie realizujące badania terenowe wspiera ten komunikat prasowy zawiera University of Bradford z Ludwiga Boltzmanna Instytutu Archeologicznego poszukiwanie i Virtual Archeologii Uniwersytety Birmingham, St Andrews, Trinity Saint David (University of Wales), Warwick, a szkockie uniwersytety Środowiska Badań Środek. Prace podjęto część Stonehenge ukryte krajobrazy Projektu i zgromadziła ekspertów w nieinwazyjnej geofizycznych poszukiwanie i teledetekcji oraz specjalistów w brytyjskim prehistorii i krajobrazu archeologii w celu przeprowadzenia badań w jednym z najważniejszych krajobrazów archeologicznych w Europie , Znakomite Geophysical Survey i wizualizacji możliwości zespołu stało się możliwe tylko dzięki unikalnej wiedzy i połączeniu zasobów szerszego partnerstwa projektu. międzynarodowa współpraca Ludwiga Boltzmanna Gesellschaft (Austria), Amt der Niederösterreichischen Landesregierung (Austria), Uniwersytet w Wiedniu (Austria), Uniwersytet Techniczny w Wiedniu (Austria), ZAMG- Centralny Instytut Meteorologii i Geodynamiki (Austria), Airborne Technologies (Austria), 7reasons (Austria), ÖAW- austriackiej Akademii Nauk (Austria), OAI, Austriacki Instytut Archeologiczny (Austria), RGZM Moguncja, Römisch-Germanisches Zentralmuseum Mainz (Niemcy), Uniwersytet w Birmingham we współpracy z University of Bradford (GB), Arkeologerna z Statens Historiska Museer (Szwecja), Niku, Norwegian Institute for Cultural Heritage (Norwegia) i Vestfold FYLKESKOMMUNE, Kulturarv (Norwegia).